غم معجر

وقتی که زهر بر جگرت چنگ میکشید

جز یا حسین ناله دیگر نداشتی

 

شکر خدا که لحظه از هوش رفتنت

خواهر نداشتی غم معجر نداشتی

زخم زبان

مرهم حریف زخم زبان ها نمیشود

اصلا جگر که سوخت مداوا نمیشود

 

غربت اگر چه هست تو غارت نمیشوی

سر نیزه جای جای تنت جا نمیشود

ریزه خوار

روز اول که یادمان کردند

ریزه خوار جوادمان کردند

قلب

امشب جواد فاطمه راحت ز غم ها میشود

با قلب پاره پاره اش مهمان زهرا میشود

سوز جگر

مظلوم تر از جواد^(ع)، بغداد نداشت

آن مظهر داد، تاب بیداد نداشت

میخواست که فریاد کند تشنه لبم

از سوز جگر طاقت فریاد نداشت...

بوی کربلا

در سینــه دوبـاره ابتلا مــی آیـد

غــم بـاز به اُردوی ولا مـی آید

دل های شکسته کاظمینی شده است

اینجاست کـه بـوی کــربلا می آید

یا زهرا(س)

ز بس غم در دل خود روز و شب داشت

دلش در آتش غم سوز و تب داشت

جـــواد اهـل بیـــت از داغ مـــادر

ز طفلی ذکر یا زهرا^(س) به لب داشت

حاجت

قامتم خم شده ز بار بلا
حاجتم باشد از تو یا مولا

نجف و کاظمین و کرب و بلا
یا جواد الائمه ادرکنی

پروانگان

ما سامرا نرفته گدای تو میشویم

ای مهربان امام، فدای تو میشویم

هادی خلق، کوری چشمان گمرهان

پروانگان شمع عزای تو میشویم

خواهر

سر را زخاک حجله اگر برنداشتی

شکر خدا جواد_^(ع) که خواهر نداشتی