شیر شدند...

آن یتیمان که ز خرمای علی سیر شدند...

کربلا گوشه گودال همگی شیر شدند...

نام تو...

مادرت گفت بنیه دل ما ریخت بهم

بردن نام تو غوغاست اباعبدالله

سر نی...

رقص زلفش سر نی دیدم و با خود گفتم

بین هفتاد و سر کاش سری بود مرا

بدنت را...

تو چه گفتی مگر به زیر لب

بین گودال با تو لج کردند

 

نکند اسمی از علی بردی؟

بدنت را به پهلو کج کردند...

حـســیـن

پیر مردی وسط روضه ی ما گفت: "حــســیـن"
من نگفتم، ولی ارباب مرا هم بخشید...

پشت و پناه

به حسین بن علی پشت و پناهم گرم است

ای خدا شکر، عجب پشت و پناهی دارم

سه شعبه

یک تیر سه شعبه با خودش شر آورد
سقـای حسیـن را ز پـا در آورد

در حیرتم این تیـر که سقـا را کشت
حالا چه بلایی سـر اصغـر آورد

گهواره...

آهسته گویمت نکند بشنود رباب

گهواره را حراجی بازار دیده اند

اغیار

بس کن رباب حرمله بیدار میشود

سهمت دوباره خنده اغیار میشود

زخم گلو...

بس کن رباب زخم گلو را نشان نده

گهواره نیست دست خودت را تکان نده