گوشواره

می فروشم گوشوارم را اگر پیدا شود
در عوض انگشتری زیبا برایت میخرم

 

دارو

چون طفل که از خوردن داروست پریشان

با دوسـت پریشانم و بی دوسـت پریشان

بت شکن

غرض ز بت شکنی غیر از این نبود نبی را

که شانه خود به کف پای مرتضی بگذارد

بالا نشستن

علی یک عمر با افتادگان بنشست که گوید

از این بالا نشستنها کسی والا نمی گردد

دل

تا کسی رخ ننماید، نبرد دل ز کسی

دلبر ما، دل ما برد و به ما رخ ننمود...

طلبکار

هر چند که بیمار تو هستیم همه
دیوانه ی دیدار تو هستیم همه

بین خودمان بماند آقا عمری است
انگار طلب کار تو هستیم همه

نیرنگ

کنج قفس می‌میرم و این خلق بازرگان
چون قصه‌ها مرگ مرا نیرنگ می‌دانند

با دوست

مرگ در قاموس ما از بی وفایی بهتر است

در قفس با دوست مردن از رهایی بهتر است

نقاره

قلبی شکست و دور برش را خدا گرفت

نقاره میزنند مریضی شفا گرفت

نا محرم

هرکه شد محرم لبش را دوختند!

ما که غوغا می کنیم نا محرمیم