لاله

مبادا خویشتن را واگذاریم

امام خویش را تنها گذاریم

 

ز خون هر شهیدی لاله ای رست

مبادا روی لاله پا گذاری

گل های پرپر

کجا گل های پرپر می فروشند

شهادت را مکرر می فروشند

 

دلم در حسرت پرواز پوسید

کجا بال کبوتر می فروشند

اجابت

نمی‌ خواهم دگر آسایشم را

بیا بر هم بزن آرامشم را

 

شهادت! ای هُمای آسمانی!

اجابت کن اجابت خواهشم را

نام

چنان که نام خالق و رب یکیست

نام حسین^(ع) و نام زینب^(س) یکیست

دلتنگ

ما را که "یا مجیر" و "اجرنا" عوض نکرد

دلتنگ گریه های محرم شده دلم

درد اشتیاق

گفتم ببینمت مگرم درد اشتیاق

آرام شود، بدیم و مشتاق تر شدم

عذاب

دم از عذاب نزن روز محشر کبری

همین نیامدن کربلایمان کافیست

تفاوت

کمی ز غصه تو رخنه کرده است به بیرون
تفاوت زن چون"جعده" و "رباب" بماند

عرفه

بعــــد میــــلــاد رضــــا^(ع) سینه من بی تاب است
عکس گنــبد وسط صحن دو چشمم قاب است

ای خــوش آن کس که جـواز سفرش امضا شد
عـــرفـــــه کــــربـبــلا در "حـــــرم اربـــاب" است

نان و نوا

در دل مادرمان فاطمه جایی داریم
منصب نوکری شاه وفایی داریم

از عنایات  حسن نان و نوایی داریم
خودمانیم چه روزی و بهایی داریم