مگو مادر...

الا مادر که ممنوع از حیاتی

به حال کودکان کن التفاتی

بیا امشب دعایی تازه سر کن

مگو دیگر خدا عجل وفاتی

عطار عشق

مانده ام احمد پیمبر بود یا عطار عشق

بس که سلمان ها مسلمان کرد با بوی علی...

آقای ما کجاست؟

محشر کنار درب جنان داد میزنیم

مردم ندیده اید که آقای ما کجاست!؟

تنها به عشق اوست که اینجا رسیده ایم

جنت بدون حضرت ارباب بی صفاست

ناگاه جبرئیل امین ناله میزند

آقایتان حسین همان مرد سر جداست

محشر دوباره از غم او سینه میزنیم

آنجا خدا به خیر کند ٬ محشری به پاست...

شبیه مادر

نه پرچم و نه ضریح و نه گنبد و نه حرم

شبیه مادر خود بی نشانه ای حسنم...

دل سوخته

یک عمر چو شمع گر بسوزیم کم است

دل سوخته عمر کم فاطمه ایم...

گدای زهرا(س)

دلم ز روز ازل مبتلای زهرا بود
غلام خانه به دوشی برای زهرا بود
نه من، که عالم امکان سراسرش هر دم
ز روز اول خلقت گدای زهرا بود

حسین جان....

بی سبب نیست شب جمعه شب رحمت شد

مادرت گفت حسین جان همه را بخشیدن

درد میکند...

چند روزیست که برایتان سرم درد می کند
از بهر این همه غصه کمرم درد می کند

روضه عباس شنیدن آقا کمرشکن است
از روی اسب تا به زمین تنم درد می کند

حیف باشد...

ای که یک گوشه نگاهت غم عالم ببرد

حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

کریم

اکنون زمان تغییر در ضرب المثل هاست
هرچه گدا کاهل بود آقا کریم است