راه تو

هر چه پل پشت سرم هست خرابش کردم

تا به فکرم نزند از ره تو برگردم

ای که غمت

یا حسین ای که غمت در دل ما تا اَبَدُالدَهر فرود آمده است

و همه خلق و سماوات و زمین پیش تو آقا به سجود آمده است

گل من را ز گل تو بسرشتند فدایت همه ی جان و تنم

ای و جودی که وجودم ز وجود پُر وجودت به وجود آمده است

غلط کردم

دست بالا کردنم در روضه نور دو عین

معنی اش این میشود یعنی: غلط کردم حسین

جنگ جهانی

خروش شیعه رعد آسمانی ست
نفس هایش همه آتشفشانی ست

نگاه چپ کنی بر قبر زینب^(س)
خودش آغاز یک جنگ جهانی ست

قصه

هرچه دارم همه از عطر لب مادرم هست

عوض قصه بالای سرم گفت: حسیــــــــــــــن

آقای ما کجاست؟

محشر کنار درب جنان داد میزنیم

مردم ندیده اید که آقای ما کجاست!؟

تنها به عشق اوست که اینجا رسیده ایم

جنت بدون حضرت ارباب بی صفاست

ناگاه جبرئیل امین ناله میزند

آقایتان حسین همان مرد سر جداست

محشر دوباره از غم او سینه میزنیم

آنجا خدا به خیر کند ٬ محشری به پاست...

حسین جان....

بی سبب نیست شب جمعه شب رحمت شد

مادرت گفت حسین جان همه را بخشیدن

درد میکند...

چند روزیست که برایتان سرم درد می کند
از بهر این همه غصه کمرم درد می کند

روضه عباس شنیدن آقا کمرشکن است
از روی اسب تا به زمین تنم درد می کند

خاک نعلین

من گرفتار سه تن یوسف گل پیرهنم
خاک نعلین ابالفضل و حسین و حسنم

عشق

دارد غلط درون لغت نامه دهخدا

باید نوشت روبروی عشق کربلا