منت

این بار ناز پنجره فولاد میکشم

باشد که منتی نهد و کربلا دهد

خوبها

باشد حسین^(ع)؛ کرببلا مال خوبها

بدها بگو که عقده دل با چه وا کنند؟

ما هم دل شکسته به دست می رویم تا
ما را غبار صحن و سرای رضا^(ع) کنند…

تربت

آنانکه خاک را به نظر کیمیا کنند
از یمن تربت شه کرب و بلا کنند

آنانکه که دیده اند ضریح حسین^(ع) را
آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند

ابتکار

با خیمه سوخته معجر درست کرد

ممنون ابتکار درخشان زینبیم

غروب عاشورا

امسال نه، همان غروب سال 61

دل را گره زدم به نخ های پرچمت

چایی کربلایی ها

خوشا به حال خیالی که در *حرم* مانده

و هرچه خاطره دارد از آن محل دارد

 

به یاد چایی شیرین کربلایی ها

لبم حلاوت احلا من العسل دارد

اجل

ای اجل این چند روزه دور ما را خط بکش

چند روزیست دلم تنگ محرم شده است

تبعید

روزی فرا رسد که به جرم جنون عشق

مـا را بـه کــربـلای تــو تبعیــد میکننــد

دوام

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبــت است بر جـریـره عالــم دوام مـا

دیوان

روز اول همه دل داده و دیوانه شدیم

نام ما را که نوشتند به دیوان حسین^(ع)...