مرز

عاشقان کم کم به شور و التهاب افتاده اند

فکر عود و چای اسپند و گلاب افتاده اند

 

این فراخوان محرم مرزها را هم شکست

ارمنی ها هم به فکر مشک و آب افتاده اند

باغ

باغِ سبزی که نوشتند فقط نی زار است

سرِ من راهیِ شام و بدنم بر دار است

 

تا به خارج شدن از دینِ تو فتوا دادند

سنگ دل ها همه بر کُشتنِ تو پا دادند

گوشواره

جان سه ساله ات تو نیاور سه ساله را

در بین کوفیان سخن از گوشواره است

 

دیدم یکی نشسته به دستش کمان و تیر

در انتظار آمدن شیرخواره است

رنج و محن

روی لـوح دل مـن نام حسیـن درج کنیـد

بخدا نام حسیـن رافـع رنج و محـن است ...

طمع

بر حذر باش طمع، خانه خرابت نکند
غافل از واقعه ی روز حسابت نکند

ای که دم می زنی از عشق حسین
آن چنان باش که ارباب جوابت نکند!

شام

سر قبرم بخوانند دمی روضه شام

سر خود با لبه سنگ لحد میشکنم

هوای شهر

باروضۀ حسین نفسی تازه می کنم

وقتی هوای شهر نفس گیر می شود ...

گریه میکنم

درخواب هم به یاد سرت گریه میکنم
بیدار میشوم به یادغمت گریه میکنم...

خون بها

خون بهای تو بسنجند اگر روز جزا

بند نعلین تو را هر دو جهان نیست بها

لطف ارباب

من شدم عاشق تو یا تو شدی عاشق من؟؟

لطف ارباب به نوکر چه زیاد است، زیاد