ولی پدر...

پایی نمانده است برایم ،ولی پدر

گر کم زند عدو کتکم راه میروم

نمک گیر

من که از کودکیم بهر شما پیر شدم

بی سبب نیست که این گونه نمک گیر شدم

مادرم بود کنیز و پدرم نوکر تو

خانه زادم که شدم عبد علی اصغر تو

جان و جانان

در نام رقیه فاطمه پنهان است

از این دو یکی جان و یکی جانان است

در روی کبود این دو پیداست خدا

آیینه بزرگ و کوچکش یکسان است

نذر...

چیزیکه ندارم ببرم محضر ارباب

سرمایه سری هست فدای سر ارباب

از کودکیم یاد گرفتم که بگویم

مادر پدرم نذر پدر مادر ارباب

خشکی لب

زهر نوشید و تب کرد محیط جگرش

گر گرفت از عطش و سوخت همه بال و پرش

خشک شد جلگه لبهاش و با خشکی لب

روضه میخواند به یاد لب خشک پدرش

آغوش تو...

یاد آور لحظه‌های دردند عمو
شبهای اسیری‌ام، چه سردند عمو

دیشب سر نی، فقط سرت را دیدم
آغوش تو را چه‌کار کردند عمو؟

ای رهبر دین ، ما همگی مرد جهادیم

ای  خامنه ای رهبر فرزانه ایران

خورشید درخشنده بر این ملک دلیران

ای نایب  مهدی عجل الله تعالی

ای حجت حق ، ای پسر حضرت زهرا

مردی و صداقت به کلامت  شده جاری

با لطف تو ایران شده سرسبز و بهاری

بسیجی آیت و نور خدایی

بسیجی آیت و نور خدایی / بسیجی عرش را در زیر پایی

تو هستی افتخار دین و  قران / به ایثار و شهادت آشنایی

برای سرزمین پاک ایران / بهار دلکش  آلاله‌هایی

به هنگام جهاد و وقت یاری / به رهبر جانثار و باوفایی

دار و ندار

هر که پرسید چه دارم دگر از دار جهان

همه دار و ندارم بنویسید حسین

پرچم

عصر عاشورا هراسان شد دشمن تا شنید

بعد عباس علی پرچم به دوش زینب است...