ذوالفقار

ذوالفقار تو دو دم دارد و عیسی یک دم.

پس اولوالعزم ز شمشیر تو یک دم عقب است

جنگ جهانی

خروش شیعه رعد آسمانی ست
نفس هایش همه آتشفشانی ست

نگاه چپ کنی بر قبر زینب^(س)
خودش آغاز یک جنگ جهانی ست

قصه

هرچه دارم همه از عطر لب مادرم هست

عوض قصه بالای سرم گفت: حسیــــــــــــــن

مگو مادر...

الا مادر که ممنوع از حیاتی

به حال کودکان کن التفاتی

بیا امشب دعایی تازه سر کن

مگو دیگر خدا عجل وفاتی

عطار عشق

مانده ام احمد پیمبر بود یا عطار عشق

بس که سلمان ها مسلمان کرد با بوی علی...

آقای ما کجاست؟

محشر کنار درب جنان داد میزنیم

مردم ندیده اید که آقای ما کجاست!؟

تنها به عشق اوست که اینجا رسیده ایم

جنت بدون حضرت ارباب بی صفاست

ناگاه جبرئیل امین ناله میزند

آقایتان حسین همان مرد سر جداست

محشر دوباره از غم او سینه میزنیم

آنجا خدا به خیر کند ٬ محشری به پاست...

شبیه مادر

نه پرچم و نه ضریح و نه گنبد و نه حرم

شبیه مادر خود بی نشانه ای حسنم...

دل سوخته

یک عمر چو شمع گر بسوزیم کم است

دل سوخته عمر کم فاطمه ایم...

گدای زهرا(س)

دلم ز روز ازل مبتلای زهرا بود
غلام خانه به دوشی برای زهرا بود
نه من، که عالم امکان سراسرش هر دم
ز روز اول خلقت گدای زهرا بود

حسین جان....

بی سبب نیست شب جمعه شب رحمت شد

مادرت گفت حسین جان همه را بخشیدن