طعام

زخانه ها همه بوی طعام می آمد

ولی به جان تو بابا گرسنه خوابیدم...

پنج صفر

چند روزی است غمی سخت دلم را برده

هاتفی داد ندا : پنجِ صَفر نزدیک است...

غم در دانه...

سر اگر نذر رقیه است، بریدن دارد

دل اگر نذر رقیه است، خریدن دارد

همه عالم و آدم به فدایت جانا

غم در دانه به دلها چه کشیدن دارد

ولی پدر...

پایی نمانده است برایم ،ولی پدر

گر کم زند عدو کتکم راه میروم

مثل علمدار

بردن نام تو هر چند خطر داشت پدر
 دخترت عشق تو را مد نظر داشت پدر
 
  ذره ای ترس به دل راه ندادم زیرا

دخترت مثل علمدار جگر داشت پدر