تیمم

باز از داغ تو در سینه تلاطم داریم

چادرت را بتکان قصد تیمم داریم...

حرمت کو؟

عید نوروز همه خانه مادر بروند

حرمت کو که بیایند همه نوکرها

عشق حسن

در عشق حسن همچو اویس قرنم

 تا عمر بود از غم او سینه زنم

هرکس به جهان جا و مکانى دارد

من کلب سر کوی امام حسنم

دست به دامان

وقتی همه جا شُهره به عنوان تو باشیم

 باید که فقط ریزه خور خوان تو باشیم

 دامن نکش از دست گداهای گرفتار

 بگذار کمی دست به دامان تو باشیم.

آرزو

طفلان ما برای تو قلک شکسته اند

در آرزوی این که حرم را بنا کنیم...

شبیه مادر

نه پرچم و نه ضریح و نه گنبد و نه حرم

شبیه مادر خود بی نشانه ای حسنم...