کفش گریه کن ها

                                    گفت کارت چیست، گفتم چند سالی میشود
 
                                      کفش های گریه کن ها را مرتب میکنم !

رها باید شد

از هستىِ خویشتن، رها باید شد
از دیو خودىّ خود، جدا باید شد

آن کس که به شیطان درون سرگرم است
کى راهى راه انبیا خواهد شد

 

امام خمینی(ره)

دارو

چون طفل که از خوردن داروست پریشان

با دوسـت پریشانم و بی دوسـت پریشان

نیرنگ

کنج قفس می‌میرم و این خلق بازرگان
چون قصه‌ها مرگ مرا نیرنگ می‌دانند

با دوست

مرگ در قاموس ما از بی وفایی بهتر است

در قفس با دوست مردن از رهایی بهتر است

نا محرم

هرکه شد محرم لبش را دوختند!

ما که غوغا می کنیم نا محرمیم

 

روزگار

بر ما گذشت نیک و بد اما تو روزگار

فکری به حال خویش کن این روزگار نیست

فواره

این چشمه ای که بر سر خود میزند مدام

فواره نیست طاقت سر رفته من است

جوانک پیر

مبر ز موی سپدم گمان به عمر دراز

جوان ز حادثه ای پیر می شود گاهی

سهم ما

سهم ما از خاک وقتی مستطیلی بیش نیت

جای ما اینجاست یا آنجا چه فرقی میکند؟

 

پ.ن:

همان شاخه ای که پرنده برای نفس گرفتن
بر رویش می نشیند دنیا نام دارد!