سود

مادر به اشک روضه مرا شیر داده است

در شیر آب کرده ولی سود با من است

عرش خدا

ما عرش خدا را که ندیدیم، ولیکن

جایش شب جمعه حرم کرببلا هست

روضه

شکر خدا که خرج عزای تو میشوم
روضه به کار و زندگی ما مقدم است

شبیه تو

نوکر به راه و شیوه ارباب میرود
شاید خدا شبیه تو بی سر کند مرا

محالات

دل مــن گــم شـده، گــر پیدا شـد

بـســپاریــد امانات حسیــن(ع)

و اگــر از تپـــش افـتـاد دلــم

ببــریـدش بـه مـلاقات حسیــن(ع)

از حسین(ع) خواسته بودم شاید

بگـذارد که غـلامــش بشــوم

همه گفتند محال است ولی

دل خوشم من به محالات حسین(ع)

آسوده

خواستم از هر دو جهانم شوم آسوده خیال
پـدرم دسـت مـرا داد به دستـان حسـین(ع)

ارباب

سنگ تو را به سینه زدن عزت من است

نوکر همیشه تکیه به ارباب میکند

عجم

اگر که پرچم عباس(ع) روی گنبد رفت
سه ساله خواست بگوید علم نیفتاده
بماند اینکه چه خمپاره ها که آمده است
ولی به حرمت او در حرم نیفتاده
گذار پوست به دباغخانه میافتد
هنوز کار به دست عجم نیفتاده

مدافع حرم

ما را به اعتبار عنایات فاطمه(س)
گریه کنان حضرت غم آفریده اند
بهر بریدن سر اولاد عمر و عاص
در جان ما غرور و غژم آفریده اند
هر یک ز ما حریف دو صد لشکر یزید!!
زین رو ز شیعه عده کم آفریده اند
دجّال ها و حرمله ها را مهاجم و ...
... ما را "مدافعان حرم" آفریده اند
سیّد علیِ خامنه ای ییر عشق گفت:
"فریاد را علیه ستم آفریده اند"

تماشای سوختن!

آتش بگیر تا که بدانی چه میکشم

احساس سوختن به تماشا نمی شود